Waar moet je beginnen als je niet uit Haarlem of de Slachthuisbuurt komt? En als je zelf nooit een winkel hebt gehad of ouders die een winkel runde?
We besluiten te gaan praten met de kinderen van oud-winkeliers en met de huidige winkeliers.
In de middag hebben we een afspraak met meneer Klaver, zoon van de melkhandel. Meneer Klaver woont in een bovenwoning in de katholieke wijk. Wij krijgen warme sloffen, kopjes thee met koekjes en verhalen uit de oude doos. Vroeger had je op elke hoek een winkel, de mensen waren arm. "Een eigen winkel is een goudmijntje" dacht men, "nou mooi niet, je moest elke dag hard werken". Ook de kinderen hielpen mee en moeder had een dubbele baan. Ze liep altijd te rennen en had weinig tijd. Meneer Klaver ging 's ochtends voor schooltijd de melk rond brengen, hij moest ook de winkelvloer schrobben en vegen. “En je moest altijd neutraal blijven, voorzichtig manoeuvreren, als kind voel je dat aan. Je kon een klant niet beledigen want dan raakte je hem kwijt. En je moest het ook niet te goed hebben want dat koste ook klanten.”
Meneer Klaver ging naar de Detailschool in Amsterdam, hij vertrok van een bushalte in een andere buurt, “anders kreeg je weer praatjes.”
Als het donker is, stappen we vol en tevreden het bovenhuis uit. Meneer Klaver heeft prachtige verhalen verteld, teveel om allemaal te beschrijven, maar zeer inspirerend om te gebruiken in de voorstelling.
Lammerts van Bueren (componist) en Brigitte Defaix (theatermaker)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten