vrij 27 nov 2009 - Hannie Schaftstraat, honderd en twaalf.

Ik zit op de grond, kijk naar buiten, de Schipholweg. Het verkeer raast voorbij.
Grijze regen maakt het beeld onscherp, opeens voel ik mij toch een beetje thuis in dit lege huisje. Op deze plek wil ik het verhaal laten horen van jonge vrouwen uit de buurt.
Ik heb nu twee vrouwen geïnterviewd. Een vrouw van Koerdische en één van Turkse komaf, van 24 en 28 jaar. Vanwege liefde en hoop hebben zij hun thuis verlaten om hier in een wereld te belanden waar alles onbekend is en waar ze niets verstaan. Ze begrijpen de omgeving niet, de gebruiken niet en de taal niet. Vanuit hier vechten ze voor hun bestaan, elk op hun eigen manier maar dapperheid staat voorop.
Een onderdeel uit een interview: “Ik heb tegen haar gezegd dat ik daar naar binnen wil gaan maar ik durf niet. Toen heeft zij gezegd, ja dan gaan wij samen. Zij heeft als een kind mijn hand gepakt, zo lopen wij samen naar binnen. Mijn leven is helemaal veranderd. Mensen van De Hamelink hebben mij weer vertrouwen gegeven. Ik was mijn zelfvertrouwen helemaal kwijt.”
Valerie van Leersum (beeldend kunstenaar)